Dün. Evet dün akşamüzeri, ta ldquo;payitahtrdquo; diye anıldığı senelerde geldiğim bu güzel şehirdeki son evimde, yüz otuz yaşıma girmeme bir ay kalmışken, az daha kırılıyordum. Evin kızlarından Ayşe, beni gÖğsüne bastırıp ldquo;şu tabağın dili olsa da anlatsardquo; dediğinde, vallahi oracıkta orta yerimden çat diye çatlayacaktım. Yok ama kabahat bende! Neden sustuysam bunca zaman?Yaylaya gel Ağrı dağı.
