Erken çocukluk dönemi, çocuğun hızla geliştiği temel becerilerin ve alışkan-lıkların kazanıldığı bir dönemdir. Bu dönemde yaşanan deneyimler sonu-cunda edinilen bilgi ve beceriler ilerideki yıllarda bireyin başarılı olmasında önemli bir etkiye sahiptirler. Her çocuk doğduğu andan itibaren yakın çevre-sini görerek, işiterek, dokunarak yani duyularını kullanarak ve hareket ederek keşfetmeye başlar. Bu ilk tanıma çabası çevre tarafından desteklendiği, uy-gun ortam yaratıldığı oranda artar ve çocuğun gelişimi olumlu yönde etkile-nir. Aileler ve eğitimcilerin etkin olduğu bu dönemde çocuğa sunulacak fır-satlar ile verilecek eğitimin planlanması önem kazanmaktadır. Çocuğun kendi deneme yanılmaları sonucu dünya hakkında geliştireceği düşünceler, kendisinden tecrübeli ebeveynleri ve öğretmenleri tarafından yapılacak planlı bir destek ile en mükemmel hale gelebilecektir. İyi planlanmamış öğ-renmeler, çocuğun yanlışlar yapmasına ve yetersizlikler duymasına neden olabilir, yanlış ya da eksik öğrenilenlerin sonradan düzeltilmesi ve tamamlan-ması oldukça zaman alır. Bu nedenle erken çocukluk döneminin özellikleri doğrultusunda eğitim ortamlarının oluşturulması, eğitim planının hazırlan-ması ve bunları hayata geçirecek aileler ve öğretmelerin eğitimi önemlidir.
