Sanatın gerek ilk ve ortaöğretimde gerekse yükseköğretimde kendine özgü özel bir disiplin alanı olduğu, yaratıcı düşüncenin yaşam alanı olarak tanımlandığı biçimindeki görüşler teorik olarak vurgulanmasına rağmen uygulamalarda bunun yansımaları pek görülmemektedir. Sanatın dışındaki yoğun eğitim programları, kurslar ve sınavlar öğrencilerin kendi bilgi ve becerilerinin ifadesine yönelik çabalarını önemli ölçüde geriletmekte, bu süreç, yani sanatın dışındaki eğitim programları, ülkemizdeki sanat eğitiminin yaşam alanını oldukça daraltmaktadır.
Sanat ve sanat öğretiminin zayıflatıldığı, içe kapalı, tekdüze, sanatın dışındaki yarışmacı eğitim programları, gelecekte; kendine güveni olmayan, estetik duygusu zayıf, yeniliklere kapalı, popüler kültürün esiri, eleştirel düşünme becerisinden yoksun bir toplumun oluşumuna yol açabilmektedir.
