Ülkelerin uluslararası alanda kazandıkları prestijin temelinde nitelikli bir eğitim sisteminin yer aldığı bütün dünya tarafından bilinen bir gerçektir. Burada “nitelikli bir eğitim sistemi” kavramının içinde yer alan olguları iyi belirlemek gerekir. Çünkü 21. yüzyılın insanoğlundan beklentileri geçen yüzyıllardan son derece farklıdır. Artık salt bilginin bulunması ya da işlenmesi yeterli değildir. Bireylerin bu bilgi parçalarını tıpkı bir oyun hamuru gibi şekilden şekle sokması beklenmektedir. Başka bir ifade ile birey, sahip olduğu bilgi birikimini parçalara ayırarak analiz edebilmeli, sentezleyebilmeli, üst bilişsel düşünceleri işe koşarak değerlendirebilmelidir. Bu bakış açısı günümüz okullarının temel felsefesinin değişmesine neden olmuştur. Artık okullar dört tarafı çevrili bir ortamda salt bilgi öğretiminin yapıldığı yerler değildir. Bireyin bu kurumdan ayrıldıktan sonra bağımsız bir şekilde bilgiyi arayıp bulması, onu kullanması, gerçek hayatta sosyal becerileri, iletişim becerileri güçlü, çevre ile etkileşim halinde olması beklenmektedir. Eğitim sistemi bireyleri buna hazırlamak için hem öğretim programlarını güncellemiş hem de buna destek olacak ders dışında gerçekleşen çeşitli etkinliklere yer veren programları öğrenme ortamlarına dâhil etmiştir. Ders dışı etkinliklerin yaşamla ve toplumla etkileşim içinde sunduğu fırsatlar değerlendirildiğinde, bu etkinliklerin önemi bir kez daha ön plana çıkmıştır.
