Köy Enstitüleri ve Toplum Kalkınması

Köy Enstitüleri sisteminin filizlenmeye başladığı 1930’lu yılların ikinci yarısında Türkiye nüfusu ağırlıklı olarak kırsal nüfustan oluşmaktaydı. Günümüzde ise şekil değiştirerek de olsa yeniden yaşadığımız benzer durumun yarattığı sorunların ve bu sorunların sonucu olarak karşımıza çıkan eğitsel, ekonomik, sosyal eksikliklerin giderilmesi için Köy Enstitüleri’nin eğitime ve ekonomik kalkınmaya dönük birçok ilkesi bu sorunların çözümünde işe koşulabilir. Köy Enstitüleri Sisteminin ortaya koyduğu ilkelerin, eğitim ve kalkınma politikaları içerisinde birçok yönü ile kullanılabilmesi için temel şart; günümüzde ülkeyi yöneten hükümetlerin 1930’lar hükümetleri gibi eyleme dayalı, demokratik ve laik bir adanmışlık sergilemeleridir.